Rozdział 9 "Zamów jakiegoś drinka kochanie"

Dedykowany autorce najdłuższego komentarza pod 8 :*
Miłej lektury :* 

-Mamy problem z Leonem. - Jak to? Jaki problem? - pytam zaniepokojona. - No odrzuca mnie! - Co? - pytam zdziwiona. - Za każdym razem, kiedy podchodzę, zagaduję go, on mówi, że jest niezainteresowany, że ma dziewczynę... - mówi oburzona. Wpatruję się w nią z niedowierzaniem.
- Na prawdę? - pytam zdziwiona faktem, że plan nie idzie po naszej myśli.
- Tak do cholery! - odpowiada zdenerwowana.
Po chwili podchodzą do nas Fran i Naty.
- Lusia, coś ty taka zbulwersowana? - śmieje się Naty, a Lu gromi ją wzrokiem.
- Plan się rozpada.
- Co? Jak?
- No normalnie..! Leon mnie odrzuca.
- To co robimy?
- Sama nie wiem - mówię.
Nagle widzę całujących się Shell i... Tego fagasa.
- Dziewczyny, ja muszę iść. Zastanówcie się nad planem.
Zanim zdążą zapytać o cokolwiek zapytać odchodzę od stolika i idę w kierunku miziającej się parki... Kurde, Daniel doprowadza mnie do szału. Jak mógł? Nie wierzę, że ją kocha, to nie możliwe. Ten dupek nie ma serca! Tak samo myślałaś o Leonie... - odzywa się moja podświadomość. Ignoruję ją i już po chwili jestem przy gołąbeczkach.
- Shell, mam prośbę - mówię.
- O co chodzi? Mów - nakazuje.
- Zostaw mnie i Daniela samych.
Patrzy na mnie z niepokojem w oczach.
- Nno, dobra, okey. Ja może pójdę po coś do picia. Chcecie? - pyta zdziwiona.
- Zamów jakiegoś drinka kochanie - mówi Daniel, a mi zbiera się na wymioty...
- Ja dziękuję.
Czekam aż Shell odejdzie i zaczynam mówić.
- Nie dotarło do ciebie? Mówiłam, odwal się od nas!
- Ale skarbie, o co ci chodzi? - pyta niewinnie. - Przecież ja nic ci nie robię.
- Po pierwsze, nie skarbuj mi tutaj. Po drugie, robisz coś Shell, a to mi wystarczy. Nie dopuszczę do tego waszego ślubu!
- Hah, śmieszna jesteś - śmieje się. - Mała, to że nam nie wyszło nie znaczy, że masz się mścić na kuzynce...
Mścić? Ja dobrze słyszę?
- Jesteś bezczelny! - zaczynam się śmiać. - Ja? Mścić na Shell?
- Przecież to oczywiste, to ty mogłaś mieć to - pokazuje na siebie - a tym czasem ona to ma.
- Nie na długo, zapewniam cię. Jesteś skończonym debilem. I żebyś nie miał tej satysfakcji; wcale nie żałuję - dodaje
Odwracam się i idę w stronę dziewczyn. One patrzą na mnie zdziwione.
- Co to było? - pyta Lu.
- Nic wartego większej uwagi - mówię. - Macie jakiś pomysł?
- Na razie nic- odpowiada Franceska, a ja cicho wdycham.

Jest już po północy, nadal myślę o sprawie z Leonem. Nie wierzę, że nie poleciał na Luśkę! To wręcz niemożliwe! Każdy facet pożera ją wzrokiem, a on po prostu odmówił? Wzdycham i podchodzę do dziewczyn.
-Wszystko okej?- pytają na równi.
-Nadal nie wierzę, że ten idiota, nie poleciał na Luśkę!
-Musimy wymyślić coś innego..
-Ale co? Jedyne co możemy zrobić, to... Zrobić zdjęcie jak.. Jak Luśka go całuje i podrzucić to Juliet..- wymyślam na szybko.
-To jest nawet dobre..- mówi Fran.
-Nikt by tego nie kupił..
-Warto spróbować. To ostatnia szansa.
-Okej..- mówię i biorę do ręki kieliszek z alkoholem.

Budzę się dość późno. No tak, wczoraj długo balowałyśmy... 
Patrzę na zegarek- jedenasta trzydzieści. Cholera! Umówiłam się z dziewczynami na dwunastą w parku.. Wstaję szybko z łóżka i pędem lecę do łazienki. Tam wykonuję wszystkie poranne czynności i zaledwie po kilkunastu minutach wychodzę z zaparowanego pomieszczenia. Na swoje ciuchy narzucam jakiś sweter, biorę swoją torebkę i wychodzę z domu, zamykając za sobą drzwi na klucz. Ponownie patrzę na zegarek i klnę po cichu widząc na wyświetlaczu pięćdziesiąt sześć po. Przyspieszam kroki, aż po kilku minutach widzę dziewczyny. Uśmiecham się i podbiegam do nich.
-Już myślałam, że się spóźnisz!- mówi z uśmiechem Lu.
-Mało brakowało- odpowiadam i siadam na ławce- To jaki jest plan?- pytam po chwili.
-Nic nadzwyczajnego- zaczyna Naty- Luśka pocałuje Leona, a my pstrykniemy fotkę.
-Skąd wiecie, że tu będzie?
-Słyszałyśmy, jak wczoraj umawiał się z Juliet. Tuaj.
-Okej- odpowiadam, a w tym czasie siostry Cauviglia poszły z aparatem gdzieś za drzewa.

Siedzę na ławce razem z Luśką już jakieś piętnaście minut i rozmawiamy. Ten idiota się jeszcze nie pojawił! Eghhh! Ten plan nie może się nie udać, a na pewno nie przez taką głupotę jaką jest nie pojawienie się jego w parku!
-Idzie- słyszę szept przyjaciółki. Poprawia swoje włosy i szybko przejeżdża szminką po ustach. Wstaje z ławki i podchodzi do niego, widzę jego zdezorientowane spojrzenie, lecz po chwili jego twarz zostaje zasłonięta, przez jej. Całuje go! Odwracam się do tyłu i widzę, że dziewczyny robią temu zdjęcia. Uśmiecham się pod nosem. W końcu się uda, musi się udać! 

###
Tak prezentuje się 9! Wybaczcie za opóźnienia, obie z Viki jesteśmy zapracowane ;C

Co mogę napisać o rozdziale?
Violka nadal nie trawi Daniela, Luśka całująca się z naszym Leośkiem...
Tego chyba nikt się nie spodziewał ^^

Zapraszam standardowo do zakładki- Pytanie do bohatera. 

PRZYPOMINAM O KONKURSIE!!!

Suzz&Viki 

20 kom ---> 10 :*