Rozdział 25 "Zaszalejmy"

Przeczytajcie notę pod! :* 

Wtulam się w Leona i delikatnie się uśmiecham. Cieszę się, że prezent się Laurze spodobał. Wiem, że teraz nie ucieszyłaby się z jakiejkolwiek lalki czy gry. Jedyne czego ona teraz chce, to mieć Leona obok siebie. Chce się poczuć, tak jak jej koleżanki, które mają ojca na co dzień. Chce aby Leon był dla niej wsparciem, żeby odbierał ją z przedszkola, żeby oglądał z nią bajki, żeby kochał ją tak, jak ona go kocha. Bo ona chce, żeby Leon był jej ojcem. 

Rozdział 24 "Z Leonem"

Rozdział dla Viki i Madzi 

- Violetta - słyszę jakiś głos. Otwieram powoli oczy i widzę przed sobą Leona. Patrzę na niego zaspana, a on się tylko śmieje - Jest po dziewiątej - mówi, a ja wstaję do pozycji siedzącej. Opieram głowę o jego ramię i wzdycham. Nie mogłam zasnąć, bo przez pół nocy myślałam o tym, co powiedziała mi Laura. 

Rozdział 23 "Bo ty go kochasz, prawda?"

Rozdział dla Asi, bo jest na bieżąco <3

Przewracam się na bok i powoli otwieram oczy. Leona obok mnie nie ma, wiem to. To wszystko było zbyt piękne, żeby było prawdziwe. Leżę jeszcze przez kilka minut  w łóżku i myślę o tym co się ostatnio u mnie dzieje. Gdyby ktoś mi powiedział w zeszłym roku, że Leon ponownie pojawi się w moim życiu, że pozna Laurę, że ją pokocha, że mu zaufam... Wyśmiałabym go. Leon przestał dla mnie istnieć, a teraz... A teraz jest częścią mojego świata, i nie pozwolę, żeby więcej go opuścił...

One Part Leonetta Historia prawdziwej miłości (część 4)

Dedykacja w notce pod :*

Leon na mnie patrzy, ale ja unikam jego wzroku. Mimo, że naprawdę uwielbiam wpatrywać się w te jego dwie zielone perełki, teraz robię wszystko, żeby nasze spojrzenia się nie spotkały. Nadal nie mówię nic, ale zdradzają mnie oczy, z których wypływają łzy. Leon mnie do siebie mocno tuli. Czuje się spokojniej, ale nadal się boję.
- Dlaczego mi nie powiedziałaś? - pyta po chwili. 

- A co ci miałam powiedzieć, Leon? Przed nami jeszcze rok tutaj. Potem studia. Boje się. Boje się tego. Boje się powiedzieć moim rodzicom. Mój tata mnie zabije, a potem ciebie - patrzę na niego przez dłuższą chwilę.
- Spokojnie - ściera moje łzy - Poradzimy sobie - zapewnia mnie, a potem znów przytula. 

Rozdział 22 "Zostań"

Rozdział dla Madzi Piątkowskiej 

- Mamooo! - słyszę krzyk mojej małej kruszynki. Opieram swoje czoło o jego i cicho wzdycham. Wstaję z kanapy i idę do jej pokoju. Laura stoi na krześle i próbuję zdjąć grę, która leży na najwyższej półce. Pomagam jej zejść z krzesełka i biorę z półki jej ulubioną grę.
Idziemy razem do salonu i siadamy obok Leona. Mała mu szybko wyjaśnia o co chodzi i po chwili wszyscy się wciągamy.